زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

باطن (قرآن)





باطن ، به معنای مخفی از حواس و از اسمای خداوند است.


۱ - تفسیر



در تفسیر آن آمده است: ۱. پنهان از دیدگان و گمانهای آفریده‌ها. ۲. غیر قابل ادراک با حواس. ۳. محیط بر هر امر باطنی. این واژه در قرآن همراه با ظاهر به کار رفته است.

۲ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ذیل «بطن».    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۳، ص۵۵، «بطن».    
۳. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج۱۴، ص۱۹۴.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۱۴۵.    
۵. حدید/سوره۵۷، آیه۳.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۰۴، برگرفته از مقاله «باطن».    


رده‌های این صفحه : اسماء الهی | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.